Oestervanger vaart na bijna 20 jaar terug naar Engeland

In Coverstory, Zeilboten by Tessa HeerschopReageer

De Smack boten zijn voormalige oestervangers. Zijn bootje uit 1890 kreeg hij van een vrouw uit Amsterdam. “Het was liefde op het eerste gezicht. Het bootje was door de vrouw in 1994 vanuit Engeland overgevaren naar Nederland. Ze wilde met haar man het scheepje restaureren, maar dat was uiteindelijk niet helemaal gelukt. Ze zei: Je mag haar hebben, als je de restauratie maar afmaakt. Dus steeds als ik tijd had, werkte ik beetje bij beetje aan het onderhoud.”

Vissersschepen

Scheepswerf De Hoop is gespecialiseerd in het restaureren van oude vissersschepen, maar van de Smack varen er maar 50 rond en alleen in het Engelse Essex. “Ik ben naar Engeland gegaan, om met werfbazen te spreken die dit type schip kennen. Ik heb veel gekeken en geleerd en het daarna in de praktijk toegepast. Geen schip uit deze klasse is hetzelfde, het is echt maatwerk.”

Stroomversnelling

De restauratie kwam vorig jaar in een stroomversnelling, toen Erik besloot de werf te verlaten. “Ik heb er toen opeens vier maanden fulltime aan gewerkt en dit jaar ook nog drie maanden. De smack moest af, want in juli dit jaar heb ik het stokje door gegeven. Ik woon nu zelf op de Kaapverdische eilanden en zo’n bootje in de tropen leek me geen goed idee. Ze kan dus niet mee.”

Erik vaart daarom het bootje terug naar haar moederhaven Essex. “De mensen zeggen: She’s finally coming home.” Ik wil haar graag verkopen aan een liefhebber, ik heb geen vraagprijs, maar de mensen in het wereldje weten dat ze eraan komt en dat ik haar van de hand doet. Er zal vast wel een bod komen.”

Varend erfgoed

Terwijl in Nederland de botters subsidie krijgen, omdat ze Cultureel varend erfgoed zijn, moet een particulier in Engeland zelf in de buidel tasten. Daarbij zijn de zeilboten niet geschikt voor verhuur. Mulder zoekt dus een fanatiekeling die van racen houdt of het erfgoed wil behouden.

Vrijdag 26 juli heeft Erik voor het eerst proef gevaren met zijn scheepje. “Ze heeft een gigantisch gaffeltuig. Het is een speciaal schip, ze gaat enorm snel. Dat moest vroeger, vanwege de getijen. Je moest op tijd weer terug zijn vanaf zee. De mast is 10,5 meter lang en de giek steekt uit, waardoor de tuigage ook 15 meter lang is. Het is een klein scheepje, met heel veel zeil dat enorm snel vaart.

Geen luxe

Aan boord is weinig ruimte voor luxe. “Het zijn oude vissersschepen, dus er is weinig ruimte voor mensen. De bedden zijn 1,65 meter lang en het ruim is sowieso erg klein. Aan boord is een verschansing van 27,5 meter en geen reling. Wanneer je vaart, lig je aan het dek.”

De schepen werden tot de jaren ’50 gebruikt als oestervangers. “Je moest erg goed kunnen zeilen, om dit schip te besturen. De schippers werden daarom steeds vaker gevraagd om in de zomer regatta’s en races te varen, aangezien dat meer opleverde dan de oesters, kozen ze hier vaak voor. ’s Winters waren ze vissers, zomers professionele zeilers.”

De smacks worden nu gebruikt bij zeilraces, Erik hoopt dat ook zijn schip bij een particulier terecht komt die haar goed onderhoud en ermee gaat zeilen, want: “Ze vaart echt fantastisch.”

Tessa HeerschopOestervanger vaart na bijna 20 jaar terug naar Engeland

Reageer