Na drie jaar pech eindelijk een bijzonder schip

In Coverstory, Zeilboten by Tessa HeerschopReageer

De lijst met pechgevallen lijkt niet op te houden voor Herman. Hij kocht de boot vier jaar geleden en wilde zelf de opbouw bepalen omdat hij met zijn lichaamslengte van 1,93 m met de standaard opbouw niet rechtop kon staan. In overleg met de ontwerper, die door privé omstandigheden geen tijd had,  werd voor de opbouw een andere ontwerper ingeschakeld. Ook werd in het ontwerp een liftkiel opgenomen om op ondiepe wateren uit de voeten te kunnen.

450.000 euro

Na veel omwegen, kwam hij terecht bij een werf in het midden des lands die voor 300.000 euro de boot zou maken. Na maanden wachten, was er nauwelijks iets gebeurd. “De werfeigenaar vertelde me dat hij het schip wel kon afbouwen, maar dat het dan toch 450.000 euro zou gaan kosten. Ik vond die 3 ton al veel, maar 4,5 was wel echt een megabedrag. Dus ik ging op aanraden van de tweede ontwerper naar een andere werf.”

In de boot genomen

In 2010 kwam de zeilboot bij de werf in het zuiden des lands te liggen, die voor het oorspronkelijke bedrag het klusje zou klaren, maar wederom werd Herman in de boot genomen. In oktober bleek het beschikbare budget door de werf te zijn opgebruikt , en bleek de boot nog lang niet klaar. Voor 40.000 euro meer zou de boot in het voorjaar klaar zijn. In december bleek echter dat dit totaal onmogelijk was. Tijd om wederom te verkassen. In 2011 stapte hij nogmaals naar een andere werf over.

Echtgenote is het er klaar mee

“Mijn echtgenote was die boot al helemaal zat en zei: “Er rust een vloek op deze boot”. Deze werf beloofde de boot in de zomer van 2011 gereed te hebben. U raadt het al, het werd september, oktober en vervolgens: als u de boot van de winter hier laat dan is hij in alle rust in het voorjaar volledig klaar. De te waterlating vond eind maart 2012 plaats… maar er moest toch nog een paar zaken worden gedaan. Uiteindelijk werd eind juni het groene licht gegeven en dacht hij in de zomer van 2012 eindelijk te gaan varen. Tenminste, dat dacht hij.

Tegen de sluis

Om de veel te hoog opgelopen kosten te drukken, besloot Herman met het schip te charteren. Al bij de eerste vaart eind juni 2012 ging het fout. Bij Stavoren had hij de wind pal van achter, waardoor hij 7,5 knoop voer. Hij wilde naar de sluis en had de fok al ingerold. Het licht van de sluis stond al op groen, dus ik dacht dat we geluk hadden, toen hij erachter kwam dat de motor het niet naar behoren deed. “Ik wilde remmen en deed de gashandel in de achteruit, maar het schip ging alleen maar harder!”

Machteloos moest hij toezien hoe de fan fare met een gigantische klap tegen de brug botste, die, zo hoorde hij later van de sluiswachter 10 cm omhoog kwam. “Het geluid ging door merg en been en even was ik bang dat er gewonden waren, hoewel ik van te voren iedereen gewaarschuwd had dat de mast naar beneden zou komen, maar gelukkig bleef iedereen ongedeerd en wonder boven wonder stond de mast nog overeind.”

Geen garantie

Door het ongeluk was het rolfoklager in het dek 20 cm naar achter geschoven, was de preekstoel verfrommeld en er waren wel meer mankementen. De werf noch de motorleverancier namen geen verantwoording voor het gebeurde en dus moest Herman zijn verzekering aanspreken.. “Geen enkele werf geeft garantie, het is echt bespottelijk. Zelfs een televisie heeft meer garantie.” Zo bleek ook bij een claim naar de werf in het zuiden des lands die de kuipvloer niet juist in de epoxy had gezet waardoor er delaminatie optrad. Het schip was eind oktober 2012 gerepareerd. “Ik kon nog twee keer varen en toen moest ze de winterstalling alweer in.”

Weer pech

Ook met de type aanduiding van het schip had hij pech. Omdat de kajuitopbouw was veranderd, wilde ontwerper niet dat het schip een FF werd genoemd. “Ik wilde hier geen rechtszaak van maken, dus ik claim nu niet meer dat mijn schip een FF is. Maar ik heb haar wel de fan fare (met kleine letters) genoemd, zoals de twee ff-en in mijn achternaam Kleffens en ook omdat ik een groot fan ben van de film Fanfare uit de jaren ‘ 60.

‘Waterdichte’ marifoon stuk

Ondertussen ging ook nog de waterdichte marifoon, gekocht bij een groot 24-uurs internet watersport bedrijf, kapot, omdat er – hoe ironisch- spatwater op was gekomen. En wederom kreeg Herman geen geld terug van de leverancier. “Waterschade is externe schade”, zeiden ze. “Snap jij dat? Een waterdichte marifoon, die kapot gaat door water en dat ze dan geen nieuwe opsturen? Ik begrijp dat niet.”

Marine schiet

Het nieuwe vaarseizoen van 2013 zou het jaar van de fan fare worden. Dat hij tijdens zijn tweede vaart een schietterrein van de marine binnenvoer en juist toen roerproblemen kreeg, lijkt bijna te clownesk voor woorden. “Voor Den Helder neemt de windkracht toe, ik merkte toen dat ik helemaal niet  goed meer kon sturen. Ondertussen hoorde ik over de marifoon het schip ‘De 7 provinciën’ waarschuwen dat ze schietoefeningen gingen houden. Ik vertelde ze dat ik roerproblemen had. Gelukkig antwoordden ze: “Okee, dan schieten we de andere kant op.”

Honderden euro’s

De reparatie van het roer bij een plaatselijke werf kostte honderden euro’s en had plaats in de warme zomermaanden juni en juli, toen Herman graag had willen zeilen op het IJsselmeer. Ook nu was hij verbaasd dat toen bleek dat de reparatie niet goed was uitgevoerd en er weer roerproblemen optraden, werven het woord garantie niet kennen.

Gedoemd schip

Begin augustus kon hij dan eindelijk gaan varen nadat de werf, die het schip uiteindelijk had afgebouwd, uit Denemarken  extra stevige “levers” had meegenomen en nu met borgen had gemonteerd. U snapt het al: Uw verslaggeefster was een beetje huiverig bij dit gedoemde schip aan boord te stappen. Wanneer er bij de sluis voor Stavoren een jongen die langs het schip over de balk balancerend, pardoes tussen wal en schip valt, slaat de schrik helemaal om het hart. Maar gelukkig blijkt de fan fare inmiddels een zeewaardig en betrouwbaar schip te zijn. Ze stuurt goed, heeft prachtige tuigage en haalt met gemak 9 knopen bij een briesje van slechts 2 Bf. “Als ik zeil heb ik plezier, maar ik geniet natuurlijk niet van al die pech”, vertelt Herman.

Fan fare vaart prachtig

Aangezien het schip nu prachtig vaart en er perfect uitziet, is het te hopen dat de pechjaren eindelijk voorbij zijn voor de schipper. Want zoveel ongeluk met een schip, dat gun je niemand.

Als u het aandurft om met dit prachtige schip en deze voorgeschiedenis mee te varen kunt u dat regelen via www.chartermetHerman.nl

Tessa HeerschopNa drie jaar pech eindelijk een bijzonder schip

Reageer