marine
De onderwaterrobot REMUS kan met hoogwaardige sonarapparatuur geheel zelfstandig een watergebied in kaart brengen. Duikers kunnen dit ook, maar het apparaat is sneller en veiliger. Wanneer je op zoek bent naar bommen en granaten, laat je dat liever aan een machine over dan je eigen mensen op pad te sturen.
Vanaf het duikvaartuig Zr.Ms. Nautilus, dat afgemeerd ligt naast de SS Rotterdam, wordt het indrukwekkende vaartuig te water gelaten. Al snel duikt de op een raket lijkende onderzeeër onderwater om even later weer een stuk verder weg boven te komen. De REMUS wordt gebouwd in Amerika en is aangeschaft in het kader van terrorismebestrijding. Er zijn verschillende types, die kunnen duiken van 100 t/m 600 meter diepte.
Explosieven
Door de apparatuur aan boord is het ding uitermate geschikt om explosieven op te sporen. In de praktijk vindt de onderzeeër voornamelijk bommen en mijnen uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Per jaar worden er door de marine minstens 250 explosieven uit de oorlogen geruimd. De batterijen aan boord van de bommen uit 1940-45 hebben nog steeds stroom aanstaan en zijn dus nog actief. Door de constante verzanding op de Noordzee komen ze geregeld aan het licht. Wanneer er een mijn wordt gevonden, besluit de explosieve opruimingsdienst van de marine wat ermee moet gebeuren. Op open zee wordt zo’n projectiel vaak tot ontploffing gebracht, in bewoond gebied wordt het explosief eerst vervoerd naar veilig gebied en dan geruimd.
Uitlezen gegevens
Binnen een half uur heeft de REMUS een gebied van een paar honderd meter uitgeplozen. Aan boord van de Nautilus worden de gegevens uitgelezen. Om te mogen werken met het apparaat volgt marinepersoneel een cursus van twee weken. Dat is niet ontzettend lang, maar de mannen werken al minstens vier jaar binnen defensie voordat ze overstappen naar het Duikteam. Op een computerscherm verschijnen de eerste beelden van de REMUS. “Kijk, daar zie je een object van ongeveer 14 meter lang. Dat is niet verdacht, maar wel opvallend. Ik denk dat een plezierjacht ooit haar mast is verloren hier”, zegt de Belgische 1OM (Eerste OpperMeester) Paul Coppens aan boord terwijl hij wijst naar het scherm. “En daar zie je een autoband liggen.” De sonarbeelden kunnen objecten vanaf 10 cm in beeld brengen. “We kijken vooral naar de vorm van een object. Als dat verdacht is, dan sturen we de duikers erop af.”
Lijken
Naast mijnen, bommen, granaten en andere explosieven uit de Oorlogen, vindt de REMUS onderzeeboten, wrakken en zelfs lijken. Het komt niet vaak voor, maar af en toe wordt er het stoffelijk overschot gevonden van een vermist persoon. Dan wordt de lokale politie ingeschakeld om het verder af te handelen.
Drugs
Naast explosieven kan de REMUS ook op zoek gaan naar verdachte pakketjes, zoals drugs. Tegenwoordig maken handelaren uit Zuid-Amerika grote pakketten drugs vast aan de boeg van een schip, waarna ze in de haven van Rotterdam deze met duikers weer verwijderen. De kapitein van het vrachtschip heeft niks door, terwijl het schip ongezien een lading drugs vervoert. De REMUS kan deze verdachte pakketjes onderwater detecteren. Wat ook voorkomt, is dat de bemanning wel in het complot zit en een lading drugs net voor de haven overboord gooit. Dat wordt dan later met kleine bootjes opgepikt door handelaren. Ook deze drugsdumpingplaatsen vindt de REMUS wanneer het speurt naar explosieven op de bodem van de oceaan.
Veilig
De Belgische marine denkt aan de aanschaf van nog drie onbemande onderzeeërs, maar wacht nog op een akkoord van het ministerie. De Nederlandse marine leent haar apparaten uit aan bevriende landen, zoals Italië en Spanje voor de opsporing van explosieven. Tot nu toe zijn er in de haven van Rotterdam nog geen verdachte actuele explosieven onderwater aangetroffen, maar toch is de REMUS geen onnodige aanschaf, want zoals ook een van de duikers het verwoordt: “Door alle mijnen die we vinden en ruimen, maken we de Noordzee toch weer een beetje veiliger voor iedereen.”